Η εξασφάλιση, με απλά λόγια, είναι ένα αντικείμενο αξίας το οποίο ο δανειστής μπορεί να πάρει από τον δανειολήπτη σε περίπτωση που αυτός δεν αποπληρώσει το δάνειο με βάση τους όρους που έχουν συμφωνηθεί. Ένα απλό παράδειγμα είναι το στεγαστικό δάνειο. Κανονικά, για να χορηγήσει η τράπεζα το δάνειο ζητεί από τον δανειολήπτη το ακίνητό του ως εξασφάλιση. Αυτό σημαίνει ότι αν ο δανειολήπτης δεν τηρήσει τους όρους αποπληρωμής του δανείου, η τράπεζα έχει το δικαίωμα να αποκτήσει την κυριότητα του ακινήτου του. Στη συνέχεια η τράπεζα μπορεί να προχωρήσει στην πώληση αυτού προκειμένου να πάρει πίσω τα χρήματα που δάνεισε. Η εξασφάλιση λειτουργεί ως εγγύηση ότι ο δανειστής θα πάρει πίσω το ποσό που δάνεισε ακόμη και αν ο δανειολήπτης δεν αποπληρώσει το δάνειο κατά τα συμφωνηθέντα.
Ζητούν οι κεντρικές τράπεζες εξασφάλιση όταν δανείζουν;
Ναι, οι κεντρικές τράπεζες ζητούν εξασφάλιση όταν δανείζουν επειδή οι υποθετικές ζημίες από δάνεια μπορούν να υπονομεύσουν τη φήμη και την ανεξαρτησία τους. Όταν οι εμπορικές τράπεζες ζητούν χρηματοδότηση από την ΕΚΤ και τις 19 εθνικές κεντρικές τράπεζες (που μαζί αποτελούν το Ευρωσύστημα), πρέπει να παρέχουν εξασφάλιση. Το Ευρωσύστημα δημοσιεύει κατάλογο των περιουσιακών στοιχείων που γίνονται αποδεκτά ως εξασφάλιση. Πρόκειται για τον κατάλογο κατάλληλων περιουσιακών στοιχείων, τα οποία μπορεί να είναι ομόλογα ή άλλοι πιο βραχυπρόθεσμοι τίτλοι που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις αγορές. Αν και δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο, και άλλα περιουσιακά στοιχεία που δεν αποτελούν κατά κανόνα αντικείμενο διαπραγμάτευσης - όπως δάνεια προς τον μη χρηματοπιστωτικό τομέα - μπορούν να θεωρηθούν κατάλληλα ως εξασφάλιση για τη λήψη δανείων από το Ευρωσύστημα. Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι αρμόδιες να αποφασίζουν ποια περιουσιακά στοιχεία είναι κατάλληλα, σύμφωνα με το πλαίσιο του Ευρωσυστήματος που διέπει τη σύσταση ασφαλειών.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Δημοσιεύθηκε: 2 Νοεμβρίου 2016
Η ανωτέρω παρουσίαση γίνεται για εκπαιδευτικούς σκοπούς.